بر اساس نتایج نظرسنجی یونسکو در سال ۲۰۲۳ که ۴۵۰ مؤسسه آموزشی را پوشش می‌داد، تنها ۱۰ درصد مدارس و دانشگاه‌ها چارچوب مشخصی برای به‌کارگیری هوش مصنوعی دارند. تا پایان سال ۲۰۲۲، فقط ۷ کشور موفق به تدوین برنامه‌ها یا دستورالعمل‌هایی برای آموزش معلمان در حوزه هوش مصنوعی شدند و تنها ۱۵ کشور این فناوری را به عنوان یک هدف آموزشی در برنامه‌های درسی ملی خود گنجانده‌اند. در مقابل، تعداد کشورهایی که استفاده از فناوری‌های نوین را در کلاس‌ها محدود کرده‌اند در حال افزایش است. طبق گزارش تازه یونسکو، حدود ۴۰ درصد کشورها قانونی برای ممنوعیت استفاده از تلفن‌های همراه در مدارس تصویب کرده‌اند؛ این میزان در سال ۲۰۲۳ فقط ۲۴ درصد بود.
"چالش‌ها و فرصت‌های هوش مصنوعی در آموزش: استفاده مسئولانه و آینده‌نگری"
بر اساس نتایج نظرسنجی یونسکو در سال ۲۰۲۳ که ۴۵۰ مؤسسه آموزشی را پوشش می‌داد، تنها ۱۰ درصد مدارس و دانشگاه‌ها چارچوب مشخصی برای به‌کارگیری هوش مصنوعی دارند. تا پایان سال ۲۰۲۲، فقط ۷ کشور موفق به تدوین برنامه‌ها یا دستورالعمل‌هایی برای آموزش معلمان در حوزه هوش مصنوعی شدند و تنها ۱۵ کشور این فناوری را به عنوان یک هدف آموزشی در برنامه‌های درسی ملی خود گنجانده‌اند. در مقابل، تعداد کشورهایی که استفاده از فناوری‌های نوین را در کلاس‌ها محدود کرده‌اند در حال افزایش است. طبق گزارش تازه یونسکو، حدود ۴۰ درصد کشورها قانونی برای ممنوعیت استفاده از تلفن‌های همراه در مدارس تصویب کرده‌اند؛ این میزان در سال ۲۰۲۳ فقط ۲۴ درصد بود.
در همین حال، در کشورهای با درآمد سرانه بالا، بیش از ۳۰ درصد دانش‌آموزان دبیرستانی از ابزارهای هوش مصنوعی برای انجام تکالیف خود بهره می‌گیرند. معلمان نیز از این فناوری در آماده‌سازی مطالب درسی و فرایند ارزیابی برای شخصی‌سازی آموزش و ارائه بازخوردهای دقیق‌تر استفاده می‌کنند.
پژوهشگران توصیه کرده‌اند که سن مجاز استفاده از هوش مصنوعی در مدارس به حداقل ۱۳ سال محدود شود. این محدودیت می‌تواند ریسک‌های احتمالی مانند اثرات منفی بر رشد روانی و اجتماعی دانش‌آموزان را کاهش دهد و در عین حال امکان بهره‌گیری از قابلیت‌های هوش مصنوعی برای بهبود یادگیری را فراهم کند. همچنین نباید از یاد برد که هوش مصنوعی جایگزین استعدادها و توانایی‌های انسانی معلمان نخواهد بود.
