وبینار کودکی، مبانی مفهوم کودکی معاصر و ضرورت بازخوانی رهیافتهای روانشناختی توسط کارگروه مطالعاتی ادبیات کودک پژوهشکده کردستانشناسی دانشگاه کردستان برگزار شد.
وبینار کودکی، مبانی مفهوم کودکی معاصر و ضرورت بازخوانی رهیافتهای روانشناختی توسط کارگروه مطالعاتی ادبیات کودک پژوهشکده کردستانشناسی دانشگاه کردستان برگزار شد.
این رویداد علمی با حضور دکتر یعقوب خضری، روانشناس و پژوهشگر حوزه کودک، و آرش مهربان، نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک، به بررسی مبانی مفهومی کودکی در عصر معاصر و ضرورت بازخوانی رویکردهای روانشناختی پرداخت. در آغاز این برنامه، آرش مهربان به معرفی فعالیتهای کارگروه مطالعاتی ادبیات کودک و اهداف آن پرداخت. او تاکید کرد که در جامعه امروز، کودکی تنها یک مرحله گذرا نیست، بلکه یکی از مهمترین مقاطع زندگی برای شکلگیری هویت، ارزشها و آینده فرد محسوب میشود. وی با اشاره به تغییرات گسترده در روانشناسی و جامعهشناسی، نیاز به بازبینی و بازخوانی مفاهیم کودکی را ضروری دانست و بیان کرد که دیگر نمیتوان کودک را در چارچوبهای ساده و محدود تعریف کرد.
دکتر یعقوب خضری با تحلیل سه رویکرد تاریخی، اجتماعی-فرهنگی و سلیقهای، تغییرات مفهوم کودکی را بررسی کرد. او در چارچوب رویکرد تاریخی، به چهار گفتمان اصلی در این حوزه پرداخت: گفتمان رمانتیک، پیوریتانی، لوح سفید و گفتمان معاصر. وی همچنین سنت روانشناسی رشد را از دیدگاه انتقادی تحلیل کرد و توضیح داد که روانشناسی جدید تحت تاثیر آموزههای پستمدرن، به بازتعریف مفهوم کودکی پرداخته است. در این رویکرد، کودک نه بهعنوان فردی منفعل، بلکه بهعنوان یک نقش اجتماعی سیال دیده میشود که از ساختارهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی تاثیر میپذیرد و در عین حال بر بازسازی این ساختارها نیز تاثیر میگذارد.
دکتر خضری توضیح داد که روانشناسی سنتی اغلب به تنوع و چندگانگی کودکان بیتوجه بوده است و در رویکرد جدید، کودک دیگر صرفاً تابع هنجارهای ثابت نیست. او بر اهمیت تغییر نگرش در ادبیات کودک تاکید کرد و توضیح داد که ادبیات نوین کودک باید دیدگاههای بزرگسالمحور را به چالش بکشد و استقلال و منطق کودک را به رسمیت بشناسد. این نوع ادبیات از روشهایی مانند داستانپردازی مجدد و روایتهای خود-محور بهره میبرد و به کودکان امکان میدهد جهان خود را از دیدگاههای مختلف سازماندهی کنند.
برای اخبار ادبی بیشتر اینجا را کلیک کنید.
وی در پایان به نقش کلیدی مفاهیم "روایت" و "ساخت معنا" در رویکردهای جدید اشاره کرد و بیان داشت که کودکان بهعنوان روایتگران زندگی خود، تفاسیر متفاوتی از محیط پیرامونشان دارند و این موضوع به آنها امکان میدهد که به درک عمیقتر و چندبعدیتری از زندگی و جامعه برسند.
این وبینار کودکی، مبانی مفهوم کودکی معاصر و ضرورت بازخوانی رهیافتهای روانشناختی آن با تمرکز بر بازتعریف مفهوم کودکی و ضرورت نگاه انتقادی به رویکردهای سنتی روانشناسی، به نقش عمیق کودکان در شکلدهی به جامعه و ادبیات تاکید داشت و بهعنوان گامی موثر در شناخت بهتر مفاهیم و چالشهای کودکی معاصر مورد استقبال قرار گرفت.
